به نقل از «خبرگزاری صدا و سیما»

میلاد امام جواد (ع) مبارک

تاریخ انتشار: ۲ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۵۷۳۹۰۸

به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای مازندران، امام جواد علیه السلام در دهم رجب سال ۱۹۵ هجری قمری در مدینه منوّره متولد شد.

امام جواد (ع) نهمین امام شیعیان دوازده امامی بعد از پدرش علی بن موسی الرضا و قبل از پسرش هادی می‌باشد. از امام جواد (ع) گاهی با عنوان ابوجعفر هم یاد می‌کنند. «جواد» و «تقی» مهم‌ترین و مشهورترین القاب امام نهم هستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تولد امام جواد (ع)
امام جواد علیه السلام میوه دل ثامن الحجج علی ابن موسی الرضا علیه السلام در دهم رجب ۱۹۵ ق در مدینه منوّره زاده شد و بر شاخسار امامت شکوفا گشت. پدر بزرگوار امام جواد علیه السلام، حضرت امام رضا علیه السلام و مادرش بانوی گرامی و بافضیلتی به نام «سبیکه» است که امام رضا علیه السلام او را «خیزران» نامید. حضرت همواره از ایشان به نیکی یاد کرده او را با تعابیری، چون بانویی پاک دامن و بانوی بافضیلت نام می‌بردند.

سال‌های اولیه زندگی امام جواد (ع)
امام جواد علیه السلام به ابن الرضا (پسر رضا) نیز خوانده می‌شد. پدر امام جواد علیه السلام او را ابوجعفر خطاب می‌کرد و برای اینکه با محمد باقر (ع)، امام پنجم، که او هم ابوجعفر نامیده می‌شد اشتباه نشود، تاریخ نویسان امام جواد علیه السلام را ابوجعفر ثانی می‌نامیدند.

امام جواد علیه السلام در مدینه به دنیا آمد و به نوشته شیخ کلینی، مادرش کنیزی از نوبیا در شمال آفریقا به نام حبیبه بود. با این حال برخی او را خیزران، از امپراتوری روم شرقی می‌دانند و برخی دیگر او را از خانواده ماریه، همسر پیامبر اسلام می‌دانند. پدر امام جواد علیه السلام عادت داشت به اصحابش یادآوری کند که صاحب فرزندی خواهد شد که بعد از او عهده دار منصب امامت خواهد شد.

با این حال زمان زیادی گذشت تا شیعیان فرزند مذکور را با چشم خودشان ببینند. امام جواد علیه السلام تنها چهار سال داشت وقتی پدرش مجبور شد او را در مدینه تنها گذاشته، برای بر عهده گرفتن مقام جانشینی که مامون برایش تدارک دیده بود، عازم سفر به خراسان شود. شیعیان عادت داشتند از رضا بپرسند آیا اگر برای او اتفاقی بیفتد، پسری در آن سن خواهد توانست مسئولیت امامت و رهبری شیعه را بر عهده بگیرد؛ و رضا معمول بود داستان عیسی را برایشان نقل کند که حتی سن کمتری داشت وقتی به مقام نبوت رسید.

کنیه‌های امام جواد (ع)
برای امام جواد علیه السلام چهار کنیه وجود داشته است. امام محمد تقی علیه السلام با عنایت به اینکه تنها فرزند امام رضا علیه السلام بوده اند کنیه «ابن الرضا» و با توجه به نام تنها فرزند پسرشان امام علی نقی علیه السلام کنیه «ابوعلی» و در پرتو بندگی خدا کنیه «ابوعبدالله» داشته اند. اما کنیه مشهور امام جواد علیه السلام، «ابوجعفر» بوده است.

ابوجعفر در صحیفه فاطمیه الهی که در اختیار امامان بوده و اکنون در نزد امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف می‌باشد ثبت است. این کنیه به قدری مشهور شده و به کار رفته که جایگزین نام اصلی آن حضرت گردیده است.

القاب امام جواد (ع)

از القاب امام جواد (ع) می‌توان به مرتضی، مختار، متوکل، متقی و زکی اشاره کرد.

لقب‌هایی که برای امام جواد علیه السلام تنها فرزند امام رضا علیه السلام در تاریخ زندگانی آن حضرت به کار رفته است گویای فضایل و اوصاف الهی این امام است و امتیازات این اسوه عالی رانشان می‌دهد.

تقی، جواد، منتجب، مرتضی، مختار، متوکل، متقی، زکی، قانع، نجیب و عالم یازده لقب برای امام امام جواد علیه السلام است که ابعاد شخصیت بزرگ الهی آن حضرت را آشکار می‌نماید.

«جواد» و «تقی» مهم‌ترین و مشهورترین القاب امام نهم است. البته در میان ایرانیان بیشتر لقب جواد رایج است و آن حضرت با عنوان «جوادالائمه» شناخته می‌شوند. جود و بخشش و سخاوتمندی فوق العاده امام عامل اشتهار آن حضرت به جواد بوده است.

دوران امامت امام جواد (ع)
دوران کودکی امام جواد علیه السلام از دوران شیرخوارگی تا زمانی که در سن هفت سالگی به امامت رسید، با حوادث گوناگون آمیخته است.
با شهادت امام رضا علیه السلام و به امامت رسیدن امام جواد در سن کودکی، یکی از موضوعاتی که حتی برخی از یاران امام هشتم را دچار شک و تردید کرد، کم سن و سالی امام جواد علیه السلام جهت مقام امامت بود. به همین دلیل در مواردی امام رضا علیه السلام و در موارد دیگری، خود امام جواد به تبیین آن پرداختند و به شبهه‌ها پاسخ گفتند.

جایگاه امام جواد (ع) نزد خدا
امام جواد علیه السلام به دلیل قابلیت و لیاقت و بهره‌مندی از موهبت الهی از جایگاهی رفیع در پیشگاه خداوند، پیامبر اکرم، پدر بزرگوارش و تمام کسانی که بهره‌ای از شناخت امام دارند برخوردار است. اگر چه دشمنان دین و حاکمان معاصر امامان معصوم علیهم السلام همواره در مقام توطئه و سرکوب و تحقیر آنان بوده اند، اما حقانیت و صداقت و نورانیت امامان شیعه پیوسته نقشه‌های دشمنان را خنثی و بی‌تأثیر می‌ساخته است و در برخی موارد، حتی دشمنان تحت تاثیر وجود پر برکت آنان قرار می‌گرفته‌اند.

ازدواج امام جواد (ع)
امام جواد علیه السلام نیز با هوشمندی و درایت مخصوص‌به‌خود، در برخورد با حاکم ستمگر عباسی، مامون، که قاتل پدرش امام رضا علیه السلام بود به گونه‌ای عمل نمود که مامون نیز افتخار خویش را در انتخاب او برای ازدواج با دخترش ((ام فضل (لبابه) |ام فضل))می‌دید.
در دوران زندگی مشترک امام جواد علیه السلام با ام فضل (تا هنگام شهادت) حوادث گوناگونی اتفاق افتاده است.

 

جود و بخشش زیاد به دیگران
ملقب‌شدن پیشوای نهم شیعیان به جواد را به علت کثرت بخشش و احسان او به مردم دانسته‌اند. بر پایه نامه‌ای که امام رضا (ع) از خراسان برای فرزندش جواد فرستاد، او از همان سال‌ها، به سخاوتمندی معروف و زبانزد بوده است. هنگامی که پدرش در خراسان بود، اصحابش امام جواد را از درِ فرعی خانه خارج می‌کردند تا با افراد کمتری مواجه شود که برای دریافت کمک، گرد خانه‌اش تجمع می‌کردند. بر پایه این روایت، امام رضا (ع) نامه‌ای به فرزندش فرستاد و به او سفارش نمود تا به حرف کسانی که به او می‌گویند از درِ اصلی رفت‌وآمد نکند، گوش ندهد. علی بن موسی الرضا (ع) در این نامه به پسرش سفارش کرده بود: «هروقت می‌خواهی از خانه خارج شوی، مقداری سکه طلا و نقره همراه داشته باش. هیچ‌کس از تو درخواستی نکند، مگر اینکه چیزی به او بدهی.»

عبادت زیاد
باقر شریف قَرشی، تاریخ‌پژوه اهل عراق، جوادالائمه را عابدترین و خالص‌ترین فرد زمانه‌اش معرفی کرده و از کثرت نافله‌های وی سخن گفته است. به گفته وی امام جواد (ع) در هر رکعت از نافله‌های خود، سوره حمد و توحید را ۷۰ بار می‌خواند. همچنین بر پایه روایتی که سید بن طاووس نقل کرده هنگامی که ماه قمری فرامی‌رسید، محمد بن علی دو رکعت نماز می‌گذارد که در رکعت اول پس از سوره حمد، ۳۰ بار سوره توحید و در رکعت دوم ۳۰ بار سوره قدر را می‌خواند و سپس صدقه می‌داد.

کرامات
در منابع شیعی، کراماتی به امام جواد (ع) نسبت داده شده است؛ از جمله سخن گفتن هنگام ولادت، طی‌ُالارض از مدینه به خراسان برای مراسم تدفین پدرش امام رضا (ع)، شفا دادن بیماران، استجابت دعا، خبر دادن از باطن افراد و رویداد‌های آینده.

محدث قمی از قُطب راوندی و او از محمد بن میمون نقل کرده است: «زمانی که امام رضا (ع) به خراسان نرفته بود، سفری به مکه رفت و من نیز در خدمت آن حضرت بودم. چون خواستم برگردم، به آن حضرت گفتم: من می‌خواهم به مدینه بروم؛ نامه‌ای برای محمدِ تقی بنویسید تا ببرم. حضرت نامه‌ای نوشت. من آن را به مدینه آوردم و در آن وقت چشمانم نابینا شده بود. موفّق، خادم حضرت، امام جواد (ع) را آورد، در حالی که در مهد جای داشت. من نامه را به آن حضرت دادم. حضرت به موفق فرمود مهر از نامه بردار و کاغذ را باز کن. سپس فرمود‌:‌ای محمد احوال چشمت چگونه است؟ عرض کردم یابن‌رسول‌الله، چشمم بینایی‌اش از دست رفته است. حضرت دست به چشمان من کشید و از برکت دست آن حضرت، چشمانم شفا یافت و بینا شدم.»

همچنین نقل شده است که در سفر بازگشت جوادالائمه (ع) از بغداد به مدینه، گروهی، او را تا بیرون شهر بدرقه کردند. هنگام مغرب، امام جواد (ع) در حیاط مسجدی در کنار درخت سدری که تا آن زمان میوه نداده بود، وضو گرفت و نماز خواند. پس از نماز، مردم مشاهده کردند که آن درخت، میوه داده است. تعجب کردند و از آن خوردند و یافتند که شیرین و بدون دانه است. از شیخ مفید نقل کرده‌اند که سال‌ها بعد این درخت را دیده و از میوه آن خورده است.

منبع: خبرگزاری صدا و سیما

کلیدواژه: امام جواد علیه السلام امام رضا علیه السلام علیه السلام امام جواد ع القاب امام امام رضا ع نامه ای آن حضرت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۵۷۳۹۰۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شهرستان‌های لرستان میزبان برنامه‌های شاخص شب میلاد امام رضا (ع)

به گزارش خبرنگار مهر، محمد چگنی نژاد امروز دوشنبه در نشست بزرگداشت دهه کرامت استان لرستان، اظهار داشت: در طول دهه کرامت برنامه‌های مختلف فرهنگی و هنری در کانون‌های مساجد برگزار می‌شود.

وی افزود: مشارکت و پشتیبانی دستگاه‌های فرهنگی و اجرایی استان لرستان برای تقویت برنامه‌های بزرگداشت دهه کرامت در استان لرستان ضروری است.

مدیر ستاد کانون‌های فرهنگی هنری مساجد لرستان با تأکید بر ضرورت حفظ رکن مردم‌محوری برنامه‌های بزرگداشت دهه کرامت، افزود: برنامه‌های بزرگداشت دهه کرامت با محوریت ترویج فرهنگ رضوی، جریان‌سازی اجتماعی و ارتقا فرهنگ دینی برگزار می‌شود.

چگنی نژاد، بیان کرد: برگزاری ده‌ها برنامه جشن و شادی به مناسبت گرامیداشت سالروز میلاد حضرت معصومه (س)، میلاد امام رضا (ع) و حضرت شاه‌چراغ (ع)، مراسم جشن روز دختر با حضور خادمان حرم رضوی به همراه برنامه‌های متنوع و مختلف فرهنگی، هنری، قرآنی و آموزشی در سطح مساجد دارای کانون فرهنگی هنری تنها بخشی از برنامه‌های دهه کرامت کانون‌های فرهنگی هنری مساجد است.

وی ادامه داد: همچنین هم‌زمان با شب میلاد باسعادت امام رضا (ع) دو برنامه شاخص در شهر خرم‌آباد و در هر کدام از شهرستان‌های استان لرستان یک برنامه با محوریت مساجد برگزار می‌شود.

مدیر ستاد کانون‌های فرهنگی هنری مساجد لرستان با اشاره به فعالیت ۴۹۸ کانون فرهنگی هنری عمومی و ۳۸ کانون فرهنگی هنری تخصصی خواهران در استان لرستان، اظهار کرد: ویژه‌برنامه‌های بزرگداشت دهه کرامت در سراسر کانون‌های مساجد استان لرستان برگزار می‌شود.

کد خبر 6090853